بیانیه تشکیلات گاموح(حرکت بیداری ملی آذربایجان جنوبی) در خصوص عدم تدریس به زبان مادری در ایران
اول مهرماه هر سال آغاز سال تحصیلی در ایران به شمار میرود آنروز که پدران و مادران فرزندان و دلبندان خویش را برای تحصیل علم به مدرسه و دانشگاه رهسپار میکنند و چه زیبا روزی است که دل کنده از فرزند علیرغم دوری از مهر و محبت همیشگی با تحصیل بهترین کلمات و جملات همراه و آلام دوری را به نوعی به فراموشی میسپارند. و هر پدر ومادری از حضور در این لحظه زیبا و تاریخی لذت وافری را نصیب خود میسازد.اما این روز در ایران که متشکل از بسیاری از اقوام و نژادهای مختلف ترکیب جمعیتی یافته است به نوعی شیرینی و حلاوتش را برای بسیاری از مردمانش از جمله ترک و عرب و بلوچ با تلخی و ترشی جابجا میکند.
سیستم آموزسی ایران برخلاف قانون اساسی اش که آموزش را برای زبانهای محلی آزاد گذاشته صرفا تک زبانه میباشد و این سیستم تحمیلی ایران با وجود اعتراضات گسترده بسیاری از فعالین سیاسی و فرهنگی و برخلاف منشور ملل متحد و سایر سازمانهای حقوق بشری و برخلاف برنامه های سازمان بین المللی یونسکو(سازمان علمی آموزشی و فرهنگی) همچنان یکه تاز عرصه فرهنگی و علمی و آموزش و پرورش ایران میباشد. کشور ایران با بیش از هفتاد و پنج میلیون جمعیت تشکیل شده از ملل و نژادهای مختلف که در طول تاریخ بر اثر حوادث و اتفاقات اکنون در یک محصوره باهم زندگی میکنند. سیستم تحمیلی تک زبانه صادر شده از تهران بسیاری از استعدادها و پتانسیلهای اقوام مختلف را تحت الشعاع قرار داده و باعث ایجاد شکاف در بهره مندی از ثروتهای سیاسی و اقتصادی در طبقات مختلف مدیریتی ایران شده است.
در این کشور بیش از سی میلیون نفر به زبان ترکی آذربایجانی تکلم میکنند و زبان مادریشان ربان ترکی آذربایجانی است دیگر ملل متفاوت از فارس عبارتند از عربها و بلوچها و… که هر کدام درصدی از جمعیت ایران را تشکیل میدهند که به زبانهای متفاوت تکلم میکنند و در عین حال حدود بیست میلیون نفر در کشور ایران به زبان فارسی تکلم میکنند و به نوعی زبان مادریشان فارسی میباشد . و این تحمیل اقلیت بر اکثریت به نوعی با مبانی حقوق بشر و سیستمهای دموکراتیک مغایرت دارد.
حکومت پهلوی سابق که در اتفاقات دو جنگ جهانی اول و دوم فرماندهی کشور ایران را برعهده گرفته بودند براساس تیوریهای رایج و صادر شده از غرب ناشی از جنگ بلاجبار در جهت یکسانسازی ترکیب جمعیتی ایران از لحاظ نژادی و زبانی برآمدند .و رضاخان و فرزندش در طی پنجاه و شش سال حکومتشان توانستند سیستم یکپارچه سازی جمعیت ایران را از لحاظ زبانی با انواع و اقسام راهها به نتیجه دلخواه یعنی( یک نژاد یک ملت) برسانند این هدف گرچه به نتیجه کامل نرسید اما با وجود مقاومت و ایستادگی ملل مختلف در ایران توانست سیستم آسمیله کردن و یکسان سازی نژادی را بعنوان نگرش اصلی و اولویت کاری دولتمردان نهادینه کند زیرا ما پس از سقوط حاکمیت پهلوی و روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی باز شاهد ادامه مسیر یکسان سازی و آسمیله کردن سایر اقوام ساکن هستیم و کماکان دولت جمهوری اسلامی ایران از اعطای حق تحصیل به زبان مادری در مناطقی که زبان مادریشان فارسی نیست امتناع و هیچ گونه اقدامی را برای حرکت به سمت تکثرگرایی زبانی انجام نمیدهد و تمامی فعالین سیاسی و فرهنگی برای گرفتن حقوق ذاتی و خدادای و تثبیت شده در سازمانهای بین المللی و مجامع حقوقی و همچنین نوشته شده در قانون اساس ایران بی نتیجه، و با عکس العمل سخت و زهر دار از طرف مقامات امنیتی مواجه گردیده است. با این اوصاف قطار تبیض و جنایت فرهنگی در ایران با شدت هر چه تمامتر و یکسان سازی جمعیتی با شارژ مالی گسترده تر در حرکت میباشد.
لذا با توجه به تعهدات ایران در سازمان بین المللی یونسکو و سازمان ملل جهت رعایت قوانین و مفاد و منشورها و کنوانسیونهای نهادهای بین المللی مورد تعهد ایران و همچنین با نگرش به قانون اساسی ایران ملت آذربایجان نکات زیر را از دولت ایران و جامعه بین المللی خواستار میباشد
1- دولت ایران هر چه سریعتر در جهت رعایت حقوق انسانی و ذاتی و خدادای انسانهای ساکن در ایران با ملل و نژادها و زبانهای مختلف در جهت اعطای حق تحصیل به زبان مادری اقدامات عملی را انجام دهد.
2-از دولت ایران میخواهیم به تمامی قوانین حقوق بین الملل منشور ملل متحد آیین نامه های صادر شده از سازمان یونسکو در خصوص ملل و نژادهای مختلف احترام و در جهت رعایت تمامی مفاد آنها اقدامات عملی را شروع کند.
3-از دولت ایران انتظار داریم آزادی فعالیت به تمامی فعالین سیاسی و فرهنگی را به زبان مادری خویش در سرتاسر ایران اعطا نماید و در اعضای اعطلی این عمل (مسولیت حمایت) را برابر قوانین سازمان ملل بر عهده بگیرد.
4-از سازمان ملل و سازمان بین المللی یونسکو و دیوان دادگستری بین المللی تقاضا داریم نسبت به حقوق ملل و نژادهای مختلف از جمله حقوق زبانی و فرهنگی دقت نظر بیشتری داشته باشند
5-از شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی سازمان ملل میخواهیم اقدامات کشورها و دولتها را در جهت تخریب و یا تهدید و یا ازبین بردن زبانها و فرهنگها و آیینهای سنتی و هنجارهای رایج و متعارف را ذیل ماده هفت شورای امنیت قرار دهد.
6-از سازمان ملل و سازمان بین المللی یونسکو درخواست میگردد در صورت امکان از کمکهای مالی بین المللی جهت زنده نگه داشتن زبانهای مختلف در ایران استفاده کند. 7-از تمامی بنیادهای خیریه بین المللی تقاضا داریم در صورت امکان فعالین فرهنگی را در جهت نجات فرهنگهای مختلف ملل در ایران یاری کنند.
8-از سازمان عفو بین المللو کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل و کمیسون حقوق بشر اتحادیه اروپا درخواست میگردد علیه جنایت فرهنگی در اکثر نقاط دنیا بیانیه صادر و در مجامع حقوقی اقامه دعوا کنند.
حرکت بیداری ملی آذربایجان جنوبی
گاموح